مهمترین گونه های سنجاب در ایران
مهمترین گونه های سنجاب در
ایران
سنجاب
ایرانی (Sciurus
anomalus)
مشخصات:
جثه ای متوسط، دمی بلند و پشمالو دارد
که از نصف طول بدن بلندتر است. موهای پشت به رنگ خاکستری متمایل به قهوه ای و
زیر بدن زرد رنگ است. رنگ موهای سر و سطح پشتی دم قرمز حنایی و زیر بدن زردرنگ
است.
سنجابک درختی (Dryomys
nitedula)
مشخصات:
جثه اش کوچکتر از اشگول است. مشخصة
اصلی این حیوان وجود دو لکة اطراف چشمی سیاه رنگ است. چشمها درشت و گوشها کوچک
بوده ولی از بین موها قابل رؤیت است. این سنجابک دارای دم بلند و پشمالو است و
به رنگهای مختلفی مشاهده می شود. در نواحی جنگلی، رنگ موهای پشت، قهوه ای
زیتونی و زیربدن، زرد روشن است، ولی در نواحی باز، رنگ پشت، خاکستری متمایل به
زرد و زیر بدن، سفید است.
اندازه ها:
طول سر و تنه: 130-80 میلی متر، دم:
95-80 میلی متر، پا: 24-19 میلی متر.
زیستگاه:
این حیوان در نواحی جنگلی و پر درخت
واقع در زیستگاههای مختلف زندگی می کند.
عادات:
شب گرد است و گاهی در طول روز نیز
مشاهده می شود. غالباً بصورت انفرادی زندگی می کند. وی لانه اش را در بین شکاف
سنگها، سوراخ درختان یا آشیانة متروک پرندگان ایجاد می کند.
سنجابک دم موشی (Myomimus
personatus)
مشخصات:
جثه اش از سایر سنجابها کوچکتر بوده و
شباهت زیادی به موش دارد. دم کمی از طول سر و تنه کوتاهتر است. برخلاف سایر
سنجابک ها، موهای دم بسیار کوتاه است، به طوری که حلقه های دم از بین آنها
مشاهده می شود. رنگ موهای پشت، خاکستری مایل به اخرایی و زیر بدن، دستها و پاها
سفید است.
اندازه ها:
طول سر و تنه: 110-60 میلی متر، دم:
78-58 میلی متر، پا: 19-14 میلی متر.
زیستگاه:
نواحی صخره ای
عادات:
نامعلوم
سنجابک دم موشی ایرانی
(Myomimus
setzeri)
مشخصات:
این سنجابک از نظر شکل ظاهری شباهت
زیادی به سنجابک دم موشی دارد ولی در جمجمه اش تفاوتهایی وجود دارد که وجه
تمایز این دو گونه از یکدیگر است. سنجابک دم موشی ایرانی، برای اولین بار در
دنیا، در ایران شناسایی و بعنوان یک گوشة جدید معرفی گردیده است. از خصوصیات و
عادات آن اطلاعات چندانی در دسترس نیست.
