دمودکس: از مهم ترین انگلهای خارجی، چرب دمودکس
است که معمولاً قسمتهای پشتی سنجاب را بیش از سایر جاها درگیر می کند. از علایم
آلودگی به این چرب می توان به: خارش، ریزش مو، ضخیم شدن پوست و ایجاد سبوره بر
روی پشت و پهلوهای حیوان اشاره کرد. به محض مشاهده این علایم، بایستی سنجاب را
نزد دامپزشک ببرید. وی با خراش دادن پوست بوسیله تیغ اسکالپل و سپس مشاهده جرب
در زیر میکروسکوپ، بیماری را تشخیص داده و داروی مناسب برای این جرب را تجویز
خواهد نمود.
کنه: از دیگر انگلهای خارجی مهم در سنجاب
است. گاهی اوقات حضور حتی یک کنه، به دلیل اینکه این حیوان به سموم مترشحه از
غدد بزاقی کنه ها بسیار حساس است، می تواند باعث مرگ حیوان گردد. از مهم ترین
کنه هایی که بر روی پوست سنجابها مشاهده گردیده، کنه "درمانستور آندرسونی" می
باشد. به منظور درمان با دامپزشک خود مشورت نمایید، اگر تعداد کنه ها بر روی
پوست اندک باشد، می توان با گذاشتن یک پنبه آغشته به الکل بر روی کنه ها و پس
از مدتی، بیرون کشیدن سر آنها بوسیله پنس آنها را جدا نمود و در صورت فراوان
بودن تعداد آنها می توان از سموم و پودرهای کنه کش مخصوص حیوانات استفاده کرد.
میاز: معمولترین نوع میاز در سنجابها، لارو
مگس های کوتربیا است که در زیر پوست قرار گرفته و باعث ایجاد آبسه های زیر
پوستی در حیوان می گردد که با درد و خارش همراه هستند. بهترین برخورد با میازها،
برداشتن آبسه ها و ضدعفونی زخمهای حاصله می باشد.
انگلهای داخلی:
طیف وسیعی از انگلها ممکن است
سنجاب را به عنوان میزبان خود قرار دهند، آنها باعث بوجود آمدن بیماریهای مهمی
مانند فاسیولوز، هیداتوز، ژیاردیوز (توسط گونه های مختلف ژیاردیا)، کوکسیدیوز،
توکسوپلاسموز و....... می شوند.
